Dünyadaki deniz çöpü alanlarında plastik geri kazanım operasyonları sürerken, bilim insanları yüzeyde yaşayan organizmalar hakkında ne kadar az şey bilindiğiyle yüzleşmek zorunda kalıyor.
Araştırmacılar artık her yıl yaklaşık 11 milyon ton plastik atığın dünya okyanuslarına girdiğini tahmin ediyor. Bunlara şişe kapaklarından kovalara ve atılmış balık ağlarına kadar her şey dahil. Bu atıkları geri kazanmak için yenilikçi yöntemler geliştirmek için yarış devam ediyor ancak The Ocean Cleanup gibi çabalar, yüzeyde yaşayan hayvanlar ve diğer organizmalar olan sözde neustonlara zarar vermeden enkazın nasıl geri kazanılacağıyla mücadele ediyor. Ancak neuston hakkında çok az şey bilindiği için, bu girişimlere öncülük eden ekipler plastik sorununu çözmenin ekolojik bir bozulmaya yol açma riski taşıyıp taşımadığını göz önünde bulundurmalıdır.
Denizin çok uzağında, plastik çöpler (çoğu atılmış balıkçılık malzemeleri) akıntılara kapılır ve okyanus girdaplarında yoğunlaşır. Bu birikmelerin en büyüğü, Kaliforniya’dan Japonya’ya kadar uzanan birleşen akıntıların girdabı olan Kuzey Pasifik Girdabı’nın içindeki Büyük Pasifik Çöp Lekesi’dir.
Bu alanlarda ayrıca neustonlar da birikmektedir: salyangozlar, deniz sümüklü böcekleri, knidaryalılar, böcekler ve okyanus yüzeyinde yaşayan diğer organizmalar. Kum tanesi büyüklüğünden iri bir greyfurt büyüklüğüne kadar değişen bu türler hakkında çok az şey bilinmesine rağmen, bazı bilim insanları The Ocean Cleanup gibi okyanus plastiğini temizlemeye yatırım yapan grupların çalışmalarının neuston üzerindeki etkilerini göz önünde bulundurmaları gerektiğini vurgulamaktadır.
Şimdi aralarında The Ocean Cleanup’ın bilimsel ekibinin üyelerinin de bulunduğu bilim insanları, bu türlerin dağılımlarını, ekolojik rollerini ve yaşam öykülerini çözmek için, bu türlerin yanı sıra geri kazanılan plastiklerden de örnekler alarak veri üretiyorlar.
İlk araştırmalar, neustonların kendi toplulukları içinde ve kuşlar, balıklar ve kaplumbağalar gibi diğer deniz türleri için değerli bir besin kaynağı olduğunu göstermiştir . Burada, iki mavi ejderha deniz sümüklüböceği ( Glaucus marginatus ) , denizanasının yakın akrabası olan mavi bir düğmeyle ( Porpita porpita ) beslenir.
Araştırmacılara göre, Neustonlar okyanus ve atmosfer arasındaki arayüz olan yüzeyde yaşadıkları için yüzey kimyasını düzenleme, UV ışınlarını emme ve karbondioksiti sabitleme yetenekleri sayesinde küresel iklim gibi büyük ölçekli süreçleri de etkileyebilir.
Kaynak: thescientist
