Dikkatli olmazsanız, hayatınızda tam bir yıkıma yol açabilir, ruhsal ego “iyi niyetler”, “daha yüksek titreşim”, “uyanmış bakış açısı” ve mütevazı gösteriş maskesi altında gizlenir. 

Manevi egoizm, manevi arayış içinde olan çoğumuzun bir noktada (ister içsel, ister dışsal olarak başkalarının eliyle) düşebileceği bir tuzaktır.

Spiritüel ego nedir?

Ruhsal ego, temel egonun üzerine inşa edilir – çatlak ego, steroidli ego ve her zamanki standart boyutunun ötesinde şişirilmiş egodur. Fakat talihsiz ve bir o kadar da trajik olan şey, birçok insanın, işler sarpa sarana kadar ruhsal bir ego geliştirdiğini fark etmemesidir. Manevi ego, manevi materyalizmin bir ürünüdür ; yani egonun ötesine geçme niyetiyle manevi yola yaklaşmak yerine, maneviyatı egoya hizmet etmek için kullanmaktır .

Spiritüel yollar, uygulamalar ve kavramlar egonun kölesi olduğunda, spiritüel ego doğar .

Ruhsal narsisizm, ruhsal egoizmin doruk noktasıdır : Bu, kendi ruhsal büyüklüğü fikrinde o kadar katı, o kadar sabit, o kadar tavizsiz hale gelen egodur ki patolojiktir. Narsisisttir. Zaten bildiğimiz gibi, narsisizm bir kişinin kendi önemine dair şişirilmiş bir hissinin olduğu (birkaç başka dikenli meselenin yanı sıra) bir zihinsel bozukluktur. Aynı sorun spiritüel narsisistler için de geçerlidir: Kendi uyanmış bakış açılarına, kendi “özel” spiritüel başarılarına ve bilgilerine o kadar sarsılmaz bir inançları vardır ki, insanlıklarıyla bağlantı kuramazlar (veya buna tahammül edemezler).

Spiritüel narsisistler diğer insanlara da tahammül edemezler; şefkatli veya bilge oldukları yönündeki dışsal imajlarını ince ayar yapsalar bile, başkaları nihayetinde onların sanrısal büyüklenmeciliğine bir tehdit oluştururlar.

Spiritüel Egonun Örnekleri

• Kendini yüceltme amacıyla bir ruh rehberine/meleğe/ruha/yükselmiş üstada “özel erişim” sağladığını iddia etmek
• Kendisinin üstün bir varlığın, ünlü bir manevi tarihi şahsiyetin vb. reenkarnasyonu olduğuna inanmak ve bunu herkese duyurmak
• Kişinin manevi uygulamalarının fotoğraflarını sık sık çekip bunları çevrimiçi ortamda yayınlaması, böylece kişinin öz imajını, statüsünü yükseltmesi, dikkat çekmesi veya onaylanması
• Başkalarının sizi anlamasının mümkün olmadığını, çünkü belirli bir ‘yüksek titreşimli farkındalık’, uyanış, kurtuluş vb. durumuna ulaştığınızı beyan etmek ve aynı ‘seviyede’ olmayanlara karşı küçümseme göstermek
• Psikolojik olarak savunmasız olmaktan kaçınmak için Dharma konuşmaları yapmak , (örneğin, “Bırak gitsin ve olsun”, “Bu deneyimi sen çektin”
• Ruhsal başarıları veya yetenekleri övmek ve bunlarla hava atmak (örneğin, şaşırtıcı mistik deneyimler , duru görü yetenekleri, vb.)
• “Manevi bir kişinin” nasıl göründüğünü ve nasıl ses çıkardığını taklit etmek

Spiritüel Narsistin 15 Belirtisi

Dışarıda bir ruhsal narsisti tespit etmek oldukça kolayken, bu eğilimleri 
kendi içimizde görmek çok daha zordur. Neden? Cevap, bize bir miktar tatmin duygusu getiren bir davranış kalıbına bu kadar yakın olduğumuzda ve onunla özdeşleştiğimizde, onun varlığını haklı çıkarmanın ve sürdürmenin yollarını bulmamızdır.

• Özel manevi başarıları aşırı duyurmak (yani övünmek)
• Kişinin manevi armağanları veya yetenekleri nedeniyle (doğrudan veya dolaylı olarak) üstünlük iddiasında bulunması
• Fiziksel/dünyevi olanı aşmaya ve tanrısal nitelikler edinmeye çalışmak
• Kişinin İlahi olanla olan bağlantısının, diğer insanların bağlantısından daha derin veya daha özel olduğuna inanması
• Kişinin diğerlerinden ne kadar “ruhen daha gelişmiş” olduğuna odaklanmak ve…
• Başkalarını “daha ​​az uyanık”, “uykuda”, “bilinçsiz” oldukları için yargılamak
• “Manevi” bir insan gibi görünmeye, giyinmeye ve konuşmaya çalışmak
• Yanlış yapmaktan, yanılmaktan veya savunmasız duygularla yüzleşmekten kaçınmak için manevi sözcükleri ve kavramları kullanmak
• Sosyal medyada kişinin ne kadar spiritüel olduğunu sergilemek (spiritüel duruşları, düzenleri, mekanları, araçları vb. gösteren fotoğraflarla)
• Ruhsal bilgiyle (ve ne kadar “bildiğinizle”) aşırı özdeşleşmek
• İnsanları kendi algılarına göre dönüştürmeye çalışmak (onlara vaaz vermek veya tartışmak)
• “Eleştiriye” karşı direnç ve bunu yapmaya çalışanlara karşı öfke
• Başkalarının erişemediği ve sadece kendilerinin erişebildiği özel ve ayrıcalıklı spiritüel bilgiye erişim iddia etmek (örneğin, kundalini uyanışı yaşamak , psişik şifacı olmak, daha yüksek bir varlığın kanalı olmak vb.)
• Merak eksikliği ve hayata karşı duyarsızlık
• Nezaket, pozitiflik veya bilgelik maskesi takmak

Basitçe söylemek gerekirse, ruhsal narsisistler çok tehlikelidir çünkü ışık cübbeleri giymişlerdir. Yüzeyde uyanmış, aydınlanmış, bilge ve her şeyi seven gibi görünürler – ancak cephenin altında güç açlığı çeken bir sanrı ve karanlık vardır. Aslında, ruhsal egoyu eleştirdiğimizde , onun çok şişkin olduğunu ve kendisi hakkında çok iyi bir görüşe sahip olduğunu düşündüğümüzde (tamamen benimsediğimiz bir yanılsama) sanki kutsal olmayan ve kutsala saygısızlık eden bir eylemde bulunuyormuşuz gibi hissedebiliriz.

Aslında, yollarımızdaki en ölümcül virüs, “vardığımıza”, “aydınlandığımıza” veya bir şekilde başkalarından ruhsal olarak üstün olduğumuza inanmaktır. Ego sadece narsisist olmakla kalmamış, aynı zamanda tam teşekküllü bir Tanrı Kompleksi veya kişinin gerçekte Tanrı olduğuna inanma durumu geliştirmiştir. Ne kadar ego temelli olursak, benliğin ötesine geçen Bilinç Işığından o kadar uzaklaşırız. Dahası, egoda ikamet etmek İlahi olandan kopukluk anlamına geliyorsa, ego merkezli bir Tanrı Kompleksi’nden yaşamak bir adım daha ileri gider: bu, tam karanlıkta yaşamak gibidir .

Eğer kendi yolunuzdan emin değilseniz, ruhsal egoizm ve narsisizmle mücadele etmek için öncelikle kendinize şu soruları sorabilirsiniz:

” Başkasının benim gibi davrandığını görseydim , onun hakkında ne düşünürdüm?”
“İçsel çelişkilerim ve ikiyüzlülüklerimle yüzleşmeye istekli miyim? Direnç varsa, ruhsal egonun benim görmemi istemediği şey nedir? “
“Hangi alanlarda kendimi başkalarından ruhsal olarak üstün hissediyorum?”
“Hissettiğim, düşündüğüm ve yaptığım şeylerde ne kadar tutarlıyım?”

–Aletheia-Lonerwolf’tan çeviri